AZMİ YILDIZ - AZRAİLE AŞIK BİR ADAM

AZRAİLE AŞIK BİR ADAM

Bir şafak vaktiydi ben öldüğümde
En süslü hayallerimi toprağa gömdüğümde
Ruhum üşüyordu, sevdamı örttüm üstüne 
Rüzgar oldu kadın, sevdamı çaldı gitti

Her gülüşünde bir pay biçtim kendime 
Bir gül goncası bırakmadı elime
Susuz kaldım, yağmur oldum çölüne 
Güneş oldu kadın, kurak bıraktı benliğimi

Yetmedi sevdam bir gönül mesafesine
Durmadan koştum zehrini içercesine 
Ve sonra bindi avare gemisine 
Melek oldu gitti kadın, adı Azrail'di 

                                            Azmi YILDIZ