Gül Betül TÜRKMEN - HİÇ

HİÇ

Menzili olmayan bu yolda

Kimliksiz bir yolcunun ürkek adımları

Değdi ve hiç oldum. 

Varmanın adına aşk demişler

Varana ise aşık

Duydum ve hiç oldum. 

Köpükten bir bulutun sırtında

Asılı beyaz güvercin.

Maviyedir göçü

Yükü maziden.

Umudumun bakiliği gök yüzünden

Umut ettim ve hiç oldum. 

Hayallerin kurak mevsiminde

Islak bir türkü diye düşer gözden

İki damla yaş

Gönlümün serininden

Dertlerimin çölüne

Ağladım ve hiç oldum. 

Mevsimler yerinde durakoysun

Sakın ha

İlişmeyin geceye ve gündüze

Dokunmayın şimdi'ye

Zaman ki, yeminli bir şahittir

Alıp gitmeyin onu benden.

Hem, 

Son bana gelmez,

Ben nihayete ererim

Ölmeye meftunum 

Yaşadım ve hiç oldum. 

Şarkı söylemek yasak bu memlekette

Edebiyat ve hatta şiir bile.

Söyle bana, bu düzende

İnsandan ne kalır geriye ?

Ben hiç olamadım ve hiç oldum.

Gül Betül TÜRKMEN