Ökkeş Can KILIÇ - Ebedi Yalnızlık

Ebedi Yalnızlık

 Şu insanın içindeki kalabalık tenhalıklar yok mu, kalabalık tenhalıklar… Ne iğrenç şey! Sen asılıp koparmaya çalıştıkça uzuyor, uzadıkça uzuyor. Ne kadar kuvvetli çekersen çek; nefesinin yetmediği yerde o müşkülpesent gönlünle, tenhalardaki kimseciklerden birini al yanına. O kimsecikle asıl… Nafile, kopmuyor…. Lastik gibi bu illet şey. Bir kere yorulmaya gör, bırak. İnceldiği yerden geri eski hâline dönüyor; daha güçlü, daha kalın… Öyle bir dilemma ki bu! Bıraksan tenhalıklar boğucu, çabalasan beyhude emeklerin yorucu.

 Ökkeş Can KILIÇ