Çiğdem Aydoğdu - Yabancı

 Yabancı

Ellerine el eli değmiş sevgilim
Dokunmaya kıyamadığım tenini milim milim gezmiş
Bakmaya utandığım mahzun gözlerini
limanım olduğunu bilmeden sahiplenmiş
Şimdi sen bana, yasak bir liman
ben sana uzak, yabancı bir mavi

Ben camların ardında kalabalık masalarda
güya gülerken
Sen camların önünde, o eski bankta
sahici gülüşünü sundun ona
Bilir, tanırdım önceleri

Ben o kalabalık masalarda
kimselerce duyulmaz şiirlerimi yazdım sana
      ⁃    Yekpare zamanın içinde 18 bin parçayken bile ellerinin izi yüreğimde-
Tam ellerin onun ellerine uzanırken

Ben o kalabalık masalarda
kimselerce görülmez resimlerini işledim duvarlara ilmek ilmek
      -   Gülümseyerek gözlerime bakıyordun bir kere, Ay tüm ışığını almış güneşten yıldızlar sönmüştü-
Tam gözlerin, onun gözlerine değerken

Ben camların ardındaki o kalabalık masalara
bir ruhu ateşlerle gömdüm de yaprak kımıldamadı
      -   Kendimi hapsetmediğim sürgün kaldı mı ki? Cezasını kesmediğim, göz göre göre canımdan kesmediğim-
Tam gözlerin gözlerime değecekken.

ben o kalabalık masalara
boğazıma yapışan düğümle en sahte gülüşlerimi sunacağım
      -   ki sen bilir, tanırdın nice zaman önceleri-
kimseler anlamayacak

Şimdi kalkıp gitsem o masalardan
izini sürsem adını bilmediğim sokakların
Sonu çıkar mı yine dingin sularına, Kaldırımların
Belki Söker atarım içimden varlığını suya
Köpük köpük ateş ateş kıyamet kopar
Göğsüm okyanusu bir yudumda yutar da
Anlarım
      -   Her şeyimle yok olduğum dünyada her an yeniden var olacaksın bütünüyle benliğimde-
kendime kıyar boğulurum su birikintisinde
Ama seni unutmaya kıyamam

Bir ellerim bir ellerine uzanabilseydi eğer
İstemezdim ne nefes ne ışık
       -   Bekliyorum günahımı,limanın sevdiğin köşesinde-
Hepsi avuçlarımdayken..

Çiğdem Aydoğdu